Al zo lang als ik me kan herinneren, heb ik een hekel aan December. En met nog maar een paar dagen te gaan in November, hoop ik dat het dit jaar meevalt.
Disclaimer: kom je voor het eerst op mijn blog? Geen zorgen: normaal ben ik een vrij opgeruimd, optimistisch en positief type dat van niets altijd wel iets weet te maken. Kom dus gerust nog eens terug om dat ook te ervaren 😉
Waarom zo’n hekel aan December?
Laat ik daar nou niet een specifieke reden voor kunnen aanwijzen. Er gebeuren in December toch een hoop dingen die leuk kunnen zijn. En terwijl ik deze zin typ moet ik ineens onbedaarlijk om mezelf lachen. Dingen die leuk kunnen zijn? Yeah, right. Overigens heb ik ook helemaal nooit iets heel vervelends meegemaakt dat een hekel aan December zou kunnen rechtvaardigen. En normaal gesproken ben ik ook niet zo’n klager en weet ik overal wel iets van te maken. Maar mag ik nu even klagen alsjeblieft? Dankjewel.
Sinterklaas
Nou vooruit, sinds Kiki er is kan ik Sinterklaas nog wel een beetje leuk vinden. Ze is inmiddels oud genoeg voor Het Grote Voorliegen. En daar zit ‘m voor mij ook wel meteen de crux. Sinterklaas die he-le-maal uit Spanje komt varen om hier allemaal kindjes die lief geweest zijn, cadeautjes te brengen. Sure. Met z’n Pieten. En hulpsinterklazen. Die zeker een sleutel van ons huis hebben om iets in de schoen te komen doen. Maar goed, je doet er tegen wil en dank toch aan mee. En om dan dat verwachtingsvolle snoetje te zien bij het wakker worden ’s ochtends als de schoen gezet is, is dan ook wel weer leuk. Net als de pepernoten, gevulde speculaas en kikkers & muizen natuurlijk.
Jarig. Hoera
Verder ben ik in December immers ook jarig. Laatst schreef ik al een artikel over wat ik van mijn verjaardag vind. Need I say more?
En misschien geldt wat voor mijn verjaardag geldt wel voor de hele Decembermaand en ben ik stiekem toch te veel een pleaser die met iedereen rekening wil houden en daarmee mijn eigen behoeften – is December niet bij uitstek de maand voor rust en bezinning? – uit het oog verlies.
Kerstmis
En dan die Kerst. Brr. Ik Kan Het Gewoon Niet Leuk Vinden. Sinds we ons eigen gezinnetje vormen, is het de standaard om 1 dag met de eigen familie en 1 dag met de schoonfamilie door te brengen. En dan blijft er dus vrij weinig voor ons als gezin over. Het verdelen van die dagen is vaak ook nogal een gedoe. Je wil toch met zo veel mogelijk mensen rekening proberen te houden en dat lukt natuurlijk lang niet altijd.
Meestal komen mijn ouders 1 van de kerstdagen bij ons en brengen we de andere dag met mijn schoonfamilie door. Dat betekent dus minimaal 1 dag ook zelf een kerstdiner maken. Maar eigenlijk 2 want ik wil met JW samen ook wel een avondje lekker eten. Nou vind ik een kerstdiner bedenken en maken nog niet zo’n probleem maar dat gestress van de meeste mensen in de supermarkt. Pfft. Alsof de wereld vergaat, wordt er gehamsterd. En o wee, als dat ene bijzondere ingredient dat je natuurlijk alleen met Kerstmis nodig hebt, niet op voorraad is ..
Oud & Nieuw
Ben je er nog? Nog niet genoeg van mijn klaagzang? Nou, het ergste moet nog komen. En dat heet Oud & Nieuw. Ik heb een hekel aan vuurwerk. Vooruit dan, eigenlijk ben ik er gewoon bang van. En op Oudejaarsavond loop ik vaak de halve avond te snotteren. Er overvalt me dan een heel merkwaardig gevoel van melancholie. Meestal wil ik ook nergens heen op Oudejaarsavond en blijven we met ons drietjes thuis. Als de kruitdamp de volgende ochtend eenmaal is opgetrokken, rijst natuurlijk de vraag: welke familie gaan we dit jaar een gelukkig Nieuwjaar wensen? Want allebei de ouderparen op een dag bezoeken is vanwege de afstand weer niet praktisch.
En zo ben ik altijd heel gelukkig als het, laten we zeggen, 5 januari is of zo. Dan is alles weer normaal en ligt er weer een heerlijk leeg jaar voor ons om te vullen met gezellige dingen.
Verplichte gezelligheid
Ik heb er natuurlijk wel vaker over nagedacht waarom ik nou specifiek zo’n hekel heb aan december. Ik denk toch dat het te maken heeft met de verplichte gezelligheid. Het is Sinterklaas en DUS is het gezellig. Je hebt het geluk dat je weer een jaar ouder mag worden en DUS is dat per definitie een leuke dag. Het is Kerst en DUS ben je gezellig met de mensen waar je van houdt.
Maar mensen die mij kennen weten dat ik niet zo goed tegen opgelegde verwachtingen kan. Waarom moet het nou per se op die ene datum gezellig zijn? Ik nodig net zo lief wat mensen uit op (ik noem maar wat) 22 maart. Zonder die stomme boom, zonder uitpuilende supermarkten en zonder verwachtingen. Lijkt me top.
Er heeft weleens iemand tegen me gezegd dat ik blij moet zijn dat ik deze dagen nog met mijn ouders en schoonouders kan vieren. Er komt natuurlijk een moment dat dat niet meer kan. Maar ook voor dat argument ben ik niet gevoelig. Ik vind het veel leuker om spontaan een gezellige dag in bijvoorbeeld de dierentuin te hebben met mijn familie. Dat zijn de momenten waarop ik ‘later’ met plezier terug hoop te kijken.
Alternatief
Wij zijn in het pre-Kiki-tijdperk ook weleens met Kerst op vakantie geweest. We zaten toen in een geweldig hotel in Oostenrijk. Daar werden we iedere dag gigantisch culinair verwend. Op Kerstavond was er een gezellig samenzijn maar de rest van de dagen, had je eigenlijk geen idee van de datum. Misschien moeten we zoiets toch maar weer eens doen. Als Kiki wat groter is en kan leren skiën bijvoorbeeld. Of we gaan naar de zon. Dat kan natuurlijk ook.
Tot die tijd worstel ik me gewoon door December heen. En net als ieder jaar zeg ik ook nu eind November weer tegen mezelf: ‘Het is allemaal een kwestie van mindset’. En wie weet valt het dan toch nog mee 😉
Hoe sta jij tegenover de Decembermaand? Heb je nog tips voor me of vind jij het juist de leukste maand van het jaar?
Volg mij ook op social media!
10 reacties
Jeetje.. nooit gedacht dat wij in sommige dingen toch zooooooveel op elkaar lijken!
O jee, nu moet het toch echt niet gekker worden 😉
Op de verjaardag na, maar wel weer een huwelijksdag van mijn ouders, helemaal hetzelfde gevoel!!!
Maar…. wij kiezen al jaren voor 1 dag met Kerst niets doen en op Oudejaarsavond ook gewoon thuis.
Het is december, koud en donker DUS wij kiezen voor onze eigen gezelligheid, zeker na een paar altijd zware werkweken. Ik ben niet zo’n pleaser (meer)!!!
Goed om te horen dat er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten!
Misschien is dit een echt familietrekje. Ik heb echt een grondige hekel aan dat geforceerde samenzijn. En het gekke is: niemand in die 2 families vindt het leuk of gezellig, behalve mijn schoonmoeder misschien. Maar die zegt dan weer zo vaak dat het gezellig is, dat ik ook twijfel aan haar oprechtheid, haha!
Ik pleit ook voor een willekeurige dag om gezellig te doen. Maar dan alsjeblieft niet op die 22e maart, want dat is dan weer míjn verjaardag, waar ik net als jij een hekel aan heb 😉
Ah joh, dan doen we het gewoon een dagje later. Ik ben de beroerdste niet Enne…sterkte komende maand!
Eens, eens, eens, helemaal eens! Elk jaar worstel ik me door december heen en zodra januari aanbreekt valt er een last van me af! Sinterklaas slaan we tegenwoordig over met twee pubers in huis( hoewel je er natuurlijk wel van alles van meekrijgt) maar dan begint het. Puberdochter is jarig in december en toevallig gaf ook mijn zus dit jaar een feest in december dus afgelopen weekend was vrijdagavond feest, zaterdagavond puberfeest tot ergens in de nacht en voor ik op bed lag was het half 5( want die enorme bende wil ik meteen opruimen) en op zondag volgde nog de ‘gewone’ verjaarsvisite van ’s middags tot na het eten. Op het werk meld ik me als eerste aan om één van de kerstdagen te werken en tweede kerstdag gaan we met wat familie tapas eten buiten de deur en de cadeautjes heb ik allang in huis dus dat lijkt te gaan meevallen. Dan nog het afschuwelijke oud en nieuw met alle terug-en vooruitblikken en dat vreselijke vuurwerk…Wat nou ‘de mooiste tijd van het jaar’! Voor mij is dat het begin van de lente, gevolgd door een mooie zomer. Gelukkig ga ik op 2 januari zes dagen weg, even bijkomen ergens lekker rustig in Drenthe, dus ik heb in elk geval iets om naar uit te kijken!☺
Oh! Excuses voor het lange epistel, het zit me blijkbaar hoog!
Ik ken je niet, maar oh wat herkenbaar dat #antidecembergevoel
Vreselijk vind ik het, die opgelegde gezelligheid, mensen die nooit naar de kerk gaan en met Kerst kaartjes kopen om ineens wel te gaan. De vaste kerkgangers hebben het nakijken, voor hen is er geen plek.
Oh, ik ben totaal geen kerkganger en ik ga ook geen kaartjes kopen, al was het maar omdat ik dat hartstikke hypocriet vind.
Kerstdinet??? Wat dacht je van een boerenkooldtamppot en dan niet aan tafel, maar op schoot voor de tv. Een tv die ook niets anders te bieden heeft dan dat rotjoch die weer eens alleen thuis is gelaten en natuurlijk dr. Love, die ieder jaar zo voorspelbaar is als de klok, hoewel die laatste nog wel eens stil staat.
En dan dat oudjaar, vuurwerk vind ik echt zo stom en dan moet je er ook nog doorheen rennen om buren, die je het hele jaar niet ziet, ineens te moeten omarmen en ze een heel gelukkig en gezond nieuwjaar wensen.
Tja en dan die vloedgolf van melancholie, terugdenken asn hoe het was toen mijn ouders nog leefden, denken aan de kinderen die nog klein waren.
Ik zou weg willen, ver weg naar een warm land. Kerst vieren op het strand, oud en nieuw ergens waar ik niet hoef te kussen.
Maar ik kan niet weg, ik ben nu die ouder en schoonouder waar de kinderen naar toe gaan. Ik sta een week in de keuken om een rijsttafel te bereiden.
En, net als ieder jaar, vind ik het achteraf toch wel weer gezellig geweest, maar volgend jaar…..,,!!!!
Ai, Karen, dat klinkt inderdaad als een gevalletje Decemberblues. Ik leef met je mee komende maand en hoop dat het misschien toch allemaal meevalt.