Eens in de zoveel tijd popt de vraag hier wel eens op: ‘Moeten we niet eens verhuizen?’ Tot nu toe was het antwoord daarop altijd vrij snel gegeven. ‘Nee, waarom zouden we?’ En toch twijfelen we de laatste tijd wel een beetje. Ik vertel je waarom.
Ik ben in mijn leven al vaak verhuisd.
Een keer of 10 toch wel. Maar de laatste 14 jaar woon ik steady in hetzelfde huis. Indertijd werkten JW en ik door het hele land heen, terwijl we net ten oosten van Eindhoven woonden. Qua reistijd was dat een gruwel. Daarom zochten we iets in het gebied tussen Utrecht en Den Bosch en tussen Gorinchem en Arnhem. Het werd toevallig Tiel. Dat was ook daadwerkelijk toevallig. We vonden hier een huis waar we direct verliefd op werden. Een drive-inwoning waarbij je op de eerste verdieping woont, op de begane grond werkt en op de tweede verdieping slaapt. Indertijd vonden we het ook nog eens ideaal dat we wel in een ‘echt huis’ woonden maar geen tuin hadden want met tuinieren hebben we niet zoveel. En kinderen wilden we toch niet dus het was een prima yuppenhuis. Haha, wat kan een mens veranderen.
En toen kwam dat kind er dus toch
Ik zeg al: wat kan een mens veranderen. Nou maakte dat voor de aanwezige ruimte in huis nog niet zoveel uit. We gaven onze kleedkamer op en maakten daar de kinderkamer van. Prima. Er zijn ook hele gezinnen die drie hoog in Amsterdam op een appartementje wonen dus waarom zouden wij het niet redden met die nog altijd vrij ruime woning?
Naarmate Kiki ouder werd, gingen we een tuin toch wel wat missen.
Een opblaaszwembadje past op ons dakterras wel maar dan kun je er je kont niet meer keren. En lekker op een mooie zomerdag vanuit je woonkamer de tuin in lopen, was er dus ook niet bij.
Toen ook nog eens de hond kwam, werd het nog wat lastiger. Die moeten we immers steeds naar beneden sjouwen als we hem gaan uitlaten en nadien weer omhoog.
Maar ja, wat is lastig?
Wij zouden dus op zich best gelijkvloers willen wonen en een tuin willen hebben, maar de vraag is natuurlijk ook wat je daarvoor over hebt. En het is nu ook weer niet zo dat we hier niet graag wonen. Integendeel. We vinden ons huis nog steeds super.
Twee jaar geleden verkochten onze buren hun huis.
Hun huis is een exacte kopie van ons huis. Maar hun huis heeft wel 2 jaar te koop gestaan en ze hebben uiteindelijk gigantisch moeten zakken qua prijs. In zo’n markt denk je dus zelf ook niet snel na over verkopen. Wij besloten daarom maar versneld de hypotheek af te lossen en lekker te blijven zitten.
Maar nu ziet de markt er weer heel anders uit
We hebben de laatste maanden met verbazing gezien hoe snel huizen in onze omgeving verkocht werden en tegen welke prijzen. Moeten wij dan misschien ook maar ….?
Maar waar ga je dan heen?
Want de waarde van ons huis mag dan misschien wel gestegen zijn, dat geldt natuurlijk ook voor wat je terug gaat kopen.
Ik heb Funda een tijdje gevolgd en gefilterd op wat wij belangrijk vinden qua vierkante meters, tuin en afwerkingsniveau en als ik er nu op die vlakken op vooruit zou willen gaan moet ik minimaal een ton (als het al geen anderhalve ton is) meer neerleggen voor een huis dan ons eigen huis waard is. Dat is best veel geld voor een tuintje en een beetje extra ruimte!
Oke, de rente is laag.
Ja, dat is waar. Indertijd hebben wij (vraag me niet waarom want het is eigenlijk tegen mijn principes) de rente voor 20 jaar vastgezet. Met de huidige rentestand zouden we dus als we behoorlijk meer lenen niet eens zo veel meer gaan betalen dan nu. Maar ja, een hypotheek is meer dan rente alleen. Het moet toch ook een keer terugbetaald worden (goh, toch geen gekke constatering voor iemand die in een ver verleden zelf financieel planner was he 😉 )
En ook al kunnen we het bedrag alleen op JW’s inkomen wel lenen, de vraag is of je het moet willen.
Wat is dan het alternatief?
In een ballorige bui, heb ik eens op Funda zitten struinen in andere regio’s dan waar we nu wonen. Een beetje out of the box denken dus. Wat zouden de huizenprijzen doen in de regio waar mijn ouders en mijn zus wonen? Daar kwam ik al snel van een koude kermis thuis. Nog gekker dan hier.
En in de regio waar JW vandaan komt dan? Het Twentse land. En jawel hoor, binnen no time vond ik een paar heel geschikte huizen.
Zo vond ik een huis in Almelo, om de hoek bij Kiki’s nichtjes zelfs. Een huis met 5 slaapkamers en 170 vierkante meter woonoppervlak mét een grote tuin, een woonkeuken, inloopkast, bijkeuken etc. Voor hetzelfde geld als de waarde van ons huis nu!
Nou heb ik altijd gezegd dat ik nooit in Twente wil wonen.
Hou me ten goede: ik heb absoluut niks tegen Twente. Ja, het is een prachtige streek, ja er wonen aardige mensen, ja een groot deel van de familie woont er. Maar het is gevoelsmatig zo ver weg. Ik heb met die regio een beetje wat ik ook met Zuid-Limburg, de kop van Noord-Holland of Zeeland zou hebben: allemaal prachtig en vast heel fijn wonen maar ik zou het centrale wonen toch echt wel missen.
Maar het sluimert wel in onze achterhoofden.
Want werken kunnen we allebei overal. En veel woongenot voor (relatief) weinig geld is ook wat waard. Maar wil je je hele leven op z’n kop zetten? Kiki uit haar vertrouwde omgeving weghalen? Het gedoe aangaan van je huis verkopen, stress om kijkers, vraagprijzen, biedingen etc?
Dilemma’s, dilemma’s, dilemma’s. Zo spelen er natuurlijk heel veel argumenten mee. Want als je nog een keer ‘een stap’ wil maken, is het dan niet juist nu een goed moment?
Ik hou je op de hoogte. Of misschien wel niet. Als we binnenkort in ons eigen gezellige huis om ons heen kijken en tegen elkaar zeggen: ‘We zitten hier toch eigenlijk prima.’ 😉
Volg mij ook op social media!
5 reacties
Als ik de keuze zou hebben zou ik absoluut voor een tuin gaan. Mijn dochter heeft er zoveel plezier van! Ze heeft er zo’n schommelnest, klimtouwen, een zwembad in de zomer, ruimte om te voetballen (niet heel veel), een tent op te zetten in de zomer en er een nachtje in slapen, stoepkrijten, skeeleren, ze kan er handstanden en radslagen oefenen met een turnmat, etc. etc. Het enige wat ‘ontbreekt’ is een trampoline, die zou wel passen
maar ontzettend in de weg staan, vanwege de vorm van de tuin. En het is heerlijk om buiten te eten in de zomer, en ‘s avonds lekker bij een vuurtje met een hapje en een drankje…
Ook onze hond heeft veel plezier van de tuin, een lekker koel plekje zoeken in de zomer en een zonnig hoekje in de eerste voorjaarszon! Ze ligt lekker te luieren buiten, te ruiken (voor honden heel belangrijk) en te luisteren naar vogeltjes en of het vrouwtje nog niet thuis wil komen.
Al overtuigd? 😉
Nou, het klinkt zeker aanlokkelijk. Het ligt er alleen wel aan wat er voor prijskaartje aan hangt. Als ik een ton meer moet betalen voor alleen een tuin extra, vind ik het dat toch niet waard.
Nou Kristel,ik zou toch in jullie geval zeker voor een tuin kiezen,
en net als je zegt jullie kunnen overal werken,voor KiKi en de hond geweldig,
Badje leuke schommel,eventueel trampoline,en als je geen groene vingers hebt
gewoon gedeeltelijk bestraten,leuke potten en borders geweldig.
En wat denk je camping gevoel in de achtertuin,lekker eten en barbecuen,heerlijk.
Zomaar paar tips van mijn kant,en jullie zijn nog jong genoeg om die stap te gaan doen en voor Kiki die zal vlug genoeg ergens anders wennen.
Heel veel succes met jullie beslissing.
groetjes tante Gina
Maar ook hier de opmerking: wat is het je waard? De huizen mét tuin die ik tegenkom én die verder minimaal gelijkwaardig zijn aan ons huidige huis zijn vlot een ton duurder dan wat we nu hebben. Dat is wel een héle dure tuin