Gedachten in Corona-tijden

Een paar weken geleden schreef ik al hoe wij in praktische zin door de Corona-crisis heen hobbelen. Lees zelf maar eens als je het interessant vindt maar in grote lijnen doen wij denk ik hetzelfde als ieder ander. We gaan er gewoon doorheen en maken er maar het beste van.

Toch heb ik de afgelopen tijd wel gemerkt dat ik over veel dingen bewuster na ben gaan denken. Of misschien niet eens bewuster maar dat er gedachten door mijn hoofd gaan, die ik anders waarschijnlijk nooit gehad zou hebben. Soms gaat het om kleine dingetjes waar je in het ‘gewone leven’ niet zo bij stil staat. En soms gaat het om dankbaarheid of zorgen die je ‘normaal’ ook niet zo snel verwacht te hebben.

Ik heb een lijstje opgesteld van uitspraken en gedachten die ik de afgelopen weken in mijn dagboek genoteerd heb.

• ‘Gelukkig: we hebben elkaar, we hebben werk en we zijn gezond.’
  Deze noem ik niet voor niks als eerste want die komt bijna dagelijks wel een keer voorbij. De basis van alles dus.
• ‘Ben ik even blij dat ik als freelancer mijn werk makkelijk on hold kan zetten zodat ik Kiki in deze tijd op kan vangen.’
• ‘Wat jammer dat ik geen werk heb waar ik toch af en toe even heen kan, waardoor ik ook even iets anders kan zijn dan alleen maar mama/juf.’
  Zie je de tegenstelling in deze twee gedachten? Ja, ik vind het heel fijn dat ik er veel kan zijn voor mijn kind (en man natuurlijk) maar soms lijkt het me ook heerlijk als ik me weer even onder volwassen collega’s zou kunnen begeven.
• ‘Gelukkig is mijn werk voor ons levensonderhoud ook niet echt noodzakelijk en redden we het prima met 1 inkomen.’
• ‘Hopelijk valt dat ene inkomen dan niet weg want dan hebben we wel een probleem’
• ‘Ik zou best wat kinderen op kunnen vangen om te begeleiden bij hun schoolwerk als hun eigen ouders moeten werken.’
• ‘Laat ik dat nou eens niet doen. Als die eigen ouders -in loondienst- besmet raken en ziek worden, kunnen ze gewoon de Ziektewet in. Voor ons ligt dat toch anders.’
• ‘Hopelijk raakt Kiki niet te veel achterop qua ontwikkeling.’
• ‘Waarop zou ze een achterstand moeten krijgen dan? De hele wereld krijgt een achterstand.’
• ‘Wat fijn dat we zoveel tijd als gezin bij elkaar kunnen zijn.’
• ‘Aaaaarggh, wat lastig is het toch soms als je met 2 mensen samenleeft die altijd ‘aan’ staan.’
• ‘Jarenlang werd het onderwijs en de zorg ondergewaardeerd en nu staan we met z’n allen voor ze te klappen.’
• ‘Jammer dat mijn stedentrip naar Keulen niet door kon gaan.’
• ‘Jammer dat onze kampeervakantie in de meivakantie niet door kan gaan.’
• ‘Jammer dat mijn stedentrip naar Spanje in juni waarschijnlijk ook niet door kan gaan.’
• ‘Zouden we dan in de zomervakantie misschien wel gewoon op vakantie kunnen?’
• ‘Nou ja, die bestemmingen lopen niet weg. Het belangrijkste is dat we gezond zijn.’
• ‘Goh, dat minder jachtige tempo van leven bevalt me eigenlijk wel.’
• ‘Ik mis de vrijheid om te doen wat ik wil.’
• ‘Ik zou wel weer eens een ochtend alleen thuis willen zijn. Al is het alleen maar om wat te rommelen of te niksen.’
• ‘Best een leuk tijdverdrijf eigenlijk die legpuzzels. Je vergeet de tijd gewoon helemaal.’
• ‘Zal ik toch maar als zij-instromer het onderwijs in gaan?’
• ‘Ik mis mijn familie en vrienden eigenlijk minder dan ik gedacht had.’
• Jeetje, wat zou het fijn zijn om weer eens lekker bij familie of vrienden gewoon langs te kunnen gaan voor een knuffel of een goed gesprek.’
• ‘Komt er toch nog iets goeds van Corona: Kiki eet ineens na 3 jaar weer wat van haar avondeten.’
• ‘Ik hou geld over nu we minder uitgeven aan uitstapjes en zo.’
• ‘Het klinkt stom maar dat thuisonderwijs bevalt me eigenlijk best.’
• ‘Lijkt het nu zo of heeft Kiki echt ineens zo’n sprong gemaakt qua ontwikkeling?’
• ‘Klopt de manier waarop wij naar de ontwikkeling van kinderen kijken eigenlijk wel? De een ontwikkelt zich nu misschien juist wel meer op cognitief vlak en de ander sociaal-emotioneel of motorisch.’
• ‘Nou winkelen doe je echt niet meer voor je lol’
  Help me deze later (na Corona) nog eens herinneren alsjeblieft 😉
• ‘Ik hoop maar dat we niet ziek worden.’
  En dat iedere dag wel een aantal keer 😉
• ‘Als onze familie nou maar gezond blijft. Dat maakt het gemis wat makkelijker.’
• ‘Is het niet vreemd met zo veel besmettingen dat ik niemand persoonlijk ken met Corona?’
• ‘Moet ik niet meer doen voor die oude buurvrouw/vriendin/moeder van school/ver familielid etc?’
• ‘Mark Rutte doet het eigenlijk best goed.’
  Al zal daar na de ergste crisis ook vast veel kritiek op komen 😉
• ‘Wat zullen ze dinsdag nu weer gaan zeggen in de persconferentie?’
• ‘Die corona-app gaat hem niet worden’
  Zo vind ik het bijvoorbeeld al van kortzichtigheid getuigen om een partij te vragen die net een schikking met de overheid heeft getroffen wegens het compleet verknallen van een groot ICT-project bij de SVB.

En zo kan ik nog wel een tijdje door gaan.

Over het algemeen vind ik dat wij ons nog altijd prima redden en voelt het niet echt als afzien. Toch heb ik om de paar dagen wel een keer een moment dat ik zin heb om heel hard te schelden. Omdat Kiki haar vriendjes mist, omdat ik mijn momenten alleen mis, omdat er nog altijd veel mensen ziek worden en dood gaan, omdat we niet meer onbezorgd kunnen gaan en staan waar we willen en vul maar aan ….

Herken jij iets in deze gedachten of mis je er nog wat?

Uitgelichte afbeelding bij dit artikel: Miguel Á. Padriñán via Pexels