Ach ja, je zou er bijna sentimenteel van worden. Nou ja, eigenlijk word ik dat ook wel want ik word zo aan het einde van een jaar altijd sentimenteel. Zeker als ik me realiseer hoe veel leuke dingen er ook dit jaar weer gebeurd zijn. En ook 1 heel vervelend ding helaas waar we nog vaak aan herinnerd worden.
- Kiki ging voor het eerst naar de peuterspeelzaal. En dat zou ik al bijna vergeten zijn want ze ging immers ook voor het eerst naar de basisschool
- Ik had een aantal leuke nieuwe maar ook terugkerende klanten voor Kristaalhelder dit jaar
- Maar ook de bezoekersaantallen van Krispiratie groeiden. Fors.
- We kochten na lang zoeken een mooie nieuwe vouwwagen.
- Ik volgde een leuke workshop smartphonefotografie.
- We gingen een paar keer heel lekker eten. Onder andere bij Vesters en bij De Rozario. Die laatste kreeg overigens dit jaar haar eerste Michelin-ster.
- Dat konden we doen omdat we een fijne nieuwe oppas vonden.
- We maakten een tripje naar de Champagnestreek met goede vrienden.
- We probeerden onze vouwwagen voor het eerst uit tijdens een verblijf op camping De Barendonk
- Ik ging met Pinksteren weer 5 dagen wandelen in Engeland met een goede vriendin.
- We gingen naar de Efteling met JW’s verjaardag. We maakten sowieso dit jaar heel veel leuke uitstapjes.
- We gingen op vakantie naar Frankrijk maar daar lees je bij het dieptepunt meer over.
- We gingen een paar dagen met zus en zwager naar een bungalowpark.
- We hadden een lange hete zomer al heb ik die hitte ook vaak genoeg vervloekt.
- We bouwden Kiki’s babykamer om tot kleuterkamer
- Kiki werd 4 en dat vierden we met een dagje met onze familie naar BillyBird Hemelrijk
- Kiki ging voor het eerst naar school en past zich daar prima aan.
- Ik begin weer met yoga
- JW gaat voor het laatst voor zijn werk naar de VS.
- We genieten van Jochem Myjer in het theater.
- We gaan een weekend naar Duitsland met mijn schoonfamilie voor het huwelijksjubileum van mijn schoonouders.
- We maken een mooie nieuwe eetkamerbank
- Wij -en onze naasten- zijn (redelijk) gezond gebleven dit jaar
- We gingen een weekendje weg voor mijn verjaardag
- En beleefden heel veel kleine, dagelijkse dingen die je niet snel opschrijft maar waar je wel heel gelukkig van wordt.
Ouwehands 
Mooi man 
Even uitrusten 
Even in Apeldoorn in de draaimolen. 
Eindresultaat 
Op weg naar school 
Maar ja dat dieptepunt …
Wie mij volgt weet dan wel meteen waar ik het over heb. We hadden immers op weg naar onze vakantiebestemming in Frankrijk een naar ongeluk. Hier lees je daar meer over.
Een deel van de materiële schade hebben we snel vergoed gekregen. Het verhalen van de schade van de vouwwagen zelf loopt nog steeds. En dat is heel frustrerend. Vooral als je bijvoorbeeld 4 maanden na dato een mail krijgt met de vraag van de rechtsbijstandsverzekeraar ‘wat dat witte bestelbusje er nou eigenlijk mee te maken heeft.’ Hallo! Die veroorzaakte alle ellende! We waren gewaarschuwd dat het verhalen van de schade wel een jaar zou kunnen duren maar iedere keer als we er weer over gemaild worden, beleven we toch alles weer even opnieuw.
En dat alles weer even opnieuw beleven, gebeurt sowieso nog regelmatig. Vooral de vraag ‘wat als …?’ spookt regelmatig door mijn hoofd.
Wat als de vouwwagen niet achter de auto had gehangen? Zou Kiki er dan nog wel geweest zijn? Die bestelbus kwam immers met 100 km per uur linksachter binnen ….
Wat als JW het niet zag aankomen en al met de voet van de rem af in de richting van de vluchtstrook gestuurd stond? Zouden we dan door de klap onder de vrachtwagen voor ons geschoven zijn?
Je weet dat je eigenlijk niet aan dat soort dingen moet denken maar je doet het toch.
Dus ja, ondanks het feit dat we er zelf ongeschonden uit zijn gekomen denk ik wel dat ik dit het dieptepunt van 2018 mag noemen. En dan nog prijs ik mezelf gelukkig. Want ik heb om me heen dit jaar van andere mensen nog veel ergere levensgebeurtenissen gevolgd. Count your blessings dus.
Hoe was jouw jaar?
Volg mij ook op social media!
Reageren staat uit.