Hij is al weer even ‘de mijne’ maar ik heb er nog niet eerder over geschreven: de Louis Vuitton Palm Springs PM. En dan te bedenken dat deze tas en ik nogal een ehm … turbulente start samen beleefd hebben. Nieuwsgierig? Lees dan vooral verder.
Louis Vuitton Palm Springs PM
De Palm Springs rugtassen van Louis Vuitton heb je in drie verschillende formaten. De kleinste is de Mini, de PM is het middelste formaat en de MM het grootste exemplaar. Ik wist al langer dat voor mij de Mini en MM geen optie zijn. Ik wilde namelijk een rugtas met het formaat van een gemiddelde handtas maar dan voor op mijn rug (hoe is het mogelijk he?).
Natuurlijk heb ik al meerdere handtassen van Louis Vuitton maar een rugtas ontbrak nog. En dat leek mij vooral handig voor momenten waarop ik bijvoorbeeld met Kiki op pad ben. Ik moet er niet aan denken dat ik met haar bij een kinderboerderij ben en bijvoorbeeld even mijn Neverfull op de grond moet zetten. Naar dat soort gelegenheden nam ik dan ook vaak een ‘gewone’ rugtas mee. Maar hé, je bent fan van een bepaald merk of niet toch?
Even op en neer naar Geneve
Nou zijn die Palm Springs tassen niet overal even goed verkrijgbaar. Het is nog niet zo erg als met de Pochette Metis waarvoor een wachtlijst is waar je maar niet op komt maar je haalt hem niet even zomaar in de dichtstbijzijnde winkel. Dus toen JW meldde dat hij voor een klant een dagje naar Geneve moest, heb ik hem heel lief gevraagd of hij misschien …. En ja, zo lief was hij dus inderdaad want in de loop van de ochtend kreeg ik een appje ‘In the pocket!’ Hoera, hoera, hoera. Ik superblij. Ik verheugde me er al op om hem ’s avonds als JW weer thuis was, uit te kunnen pakken.
O ja, douane
Maar JW had wat vertraging. En dat had deze keer niets te maken met het vliegen zelf maar met iets heel doms. Nou hebben wij toch allebei aardig wat gereisd maar allebei hebben we er geen moment bij stilgestaan dat Zwitserland niet bij de EU hoort. Super naïef natuurlijk. Dus toen JW op Schiphol met een mega grote LV-tas door het poortje ‘Niets aan te geven’ liep, werd hij staande gehouden door een douanier. Achteraf konden we er wel om lachen. ‘Waar komt u vandaan meneer?’ ‘Uit Geneve.’ ‘Heeft u daar nog iets gekocht toevallig?’ ‘Ja, een cadeautje voor mijn vrouw.’ Die LV-tas was ook echt zo groot, die schreeuwde die douanier natuurlijk al van verre toe. Dus ja, toen werd JW aangehouden en meegenomen voor verhoor omdat hij door het verkeerde poortje was gelopen en daarmee de invoerrechten probeerde te ontlopen. Nou deed hij dat natuurlijk niet te kwader trouw maar het kwaad was wel geschied.
Je wordt dan dus officieel verhoord en je mag zelfs een advocaat inschakelen als je wilt. Nou vond JW dat niet zo nodig want toen het kwartje eenmaal viel, wist hij natuurlijk al precies wat het probleem was. Een van de andere douaniers stelde hem nog wel gerust door te zeggen dat de tas inderdaad een dermate collector’s item is dat hij de boete bij eventuele verkoop meteen weer terugverdiend zou hebben. Daar heb je wat aan!
Het einde van het liedje was dat er 3 maanden later eindelijk een dikke rekening bij de post zat. Of we de invoerrechten (of BTW, wat was het?) nog maar even wilden betalen.
En nog kwam er geen einde aan de pech …
Want ongeveer in de eerste week dat ik de tas in gebruik had, gebeurde er een ongelukje mee. Ik had er een nylon boodschappentasje in gestopt omdat ik in de stad wat spulletjes moest gaan kopen. Eenmaal bij de drogist aan de kassa merkte ik dat de tas niet meer openging omdat er een stuk nylon tussen de rits zat. Paniek! En echte hoor. Ik schrok niet gewoon, ik raakte echt in paniek. Vooral toen ik eenmaal thuis (mijn huissleutels had ik nog net door de kleine opening heen kunnen schudden) geen beweging in de stof noch de rits kreeg. Zoiets gebeurt mij nou nooit.
Maar ook hier schoot JW me te hulp. Toen hij ’s avonds thuiskwam heeft hij met engelengeduld het nylon tasje los weten te krijgen. Ah, ik had al visioenen gehad van ritsen die kapot geknipt moesten worden en zo.
Ware liefde
Maar inmiddels zijn de Palm Springs en ik de dikste vrienden. Hoewel de rits in het begin wat stroef open en dicht ging, gaat dat nu steeds beter. Hij is praktisch, stoer maar toch netjes en er kan lekker veel in. Ik was eerst bang dat ik de gepolsterde banden wat lomp zou vinden maar die dragen juist heerlijk. Sinds ik hem heb, heb ik bijna geen andere tas meer gebruikt. En dat mag ook wel gezien het toch al niet geringe prijskaartje + invoerrechten 😉
Reageren staat uit.