Twee weken geleden werd Kiki 3. HALLO! 3 alweer. Natuurlijk is het een cliché van jewelste maar wat gaat de tijd snel. Ze heeft in ieder geval een leuke verjaardag gehad met verschillende feestjes zowel thuis als bij opa en oma en op het kinderdagverblijf.
Al toen Kiki 1 werd, vond ik dat ik een soort traditie in het leven moest roepen rondom haar verjaardag. Niet zozeer voor het feest of de dag zelf maar meer iets ‘waar ze later ook nog wat aan heeft.’
De geboorte van een traditie
Onze ouders hielden vroeger fotoboeken bij met bijschriften over wat er op de foto’s te zien was, hoe oud we er waren of wat we nu weer voor leuks of geks geleerd hadden. Tegenwoordig fotograferen we ons natuurlijk nog steeds suf maar plakken we de foto’s niet meer in een album. En om nu mijn Facebook-timeline voor haar af te drukken …. 😉
En zo besloot ik om ieder jaar een brief aan haar te schrijven. In die brief beschrijf ik hoe zij zich het afgelopen jaar ontwikkeld heeft en wat leuke weetjes en anekdotes. Ik print ze uit op een mooi papiertje en stop ze in een bijpassende enveloppe. Als ze straks 18 wordt, krijgt ze van mij een stapeltje brieven waarin ze van jaar tot jaar terug kan lezen hoe wij haar ervaren hebben. Heel erg 1.0 dus eigenlijk.
Overigens valt dat schrijven nog niet mee hoor. Zelfs niet voor een tekstschrijver. Er gebeurt zo veel in een jaar tijd. En ik wil me maar beperken tot 1 A4’tje. Bovendien wil je ook niet in algemeenheden vervallen met als risico dat je alleen maar schrijft over ontwikkelingen die bij ieder kind standaard hetzelfde zijn.
Hoe ziet zo’n brief er dan uit? Het zou natuurlijk niet leuk zijn om hier de volledige tekst met Jan en Alleman te delen maar een paar passages wil ik wel delen. Ter inspiratie dan he. Oh nee, Krispiratie 😉
Brief aan Kiki – 1 jaar
Prulleke, blijf je alsjeblieft verder ontwikkelen zoals je nu doet. Hou die onderzoekende houding en ben maar lekker eigenwijs. Je snapt de betekenis nu nog niet maar ik gun je dat je het leert om je hoofd boven het maaiveld uit te steken. Je lijkt me nu al geen type voor ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’.
Brief aan Kiki – 2 jaar
Mensen zeggen wel eens: ‘Geniet van die eerste jaren want de tijd gaat zo snel.’ En dat is ook zo. Het lijkt wel alsof ik even met mijn ogen geknipperd heb en er alweer een jaar voorbij is.
Maar genieten doen we zeker. Jij bent namelijk zo’n lief en vrolijk meisje. Het eerste jaar stond vooral in het teken van verzorgen. Nu begin je al een echt mensje te worden. Het scheelt ook dat je voor je leeftijd al zo goed kunt praten. Je karakter wordt ook steeds duidelijker. En volgens mij ben je een echte Kiki: eigenwijs met een duidelijk eigen willetje. Pienter ook, en eigenlijk altijd vrolijk. Al laat je het de laatste tijd ook wel duidelijk merken als er iets niet naar jouw zin is. Het zal de zogenaamde peuterpubertijd wel zijn.
Brief aan Kiki – 3 jaar
Eten was dit jaar wel een beetje een dingetje. Hoe goed je de eerste 2 jaar van je leven ook at, dit jaar besloot je standaard het avondeten ‘niet lekker’ te vinden. En dus at je niet. Wat wij ook probeerden. Soms juichten papa en ik al als je een keer wilde likken aan een paprika 😉 Maar goed, ook dat zal wel weer een fase zijn. En je eet goed brood en fruit en je groeit dus dat komt vast wel goed. Pannenkoeken en poffertjes zijn dit jaar trouwens niet aan te slepen geweest.
Heb jij in jouw gezin of familie ook zo’n eigen traditie in het leven geroepen? Deel ze gerust in de reacties.
Volg mij ook op social media!
Reageren staat uit.